Mooie Penstemon-variëteiten voor bestuivers in de zuidelijke vlaktes

Als het gaat om ondergewaardeerde vaste planten die meer aandacht verdienen, penstemon of baardtong (Penstemon spp. en cvs., Zones 3-9) staat bovenaan mijn lijst. Dit geslacht is een bestuivermagneet en is endemisch in Noord- en Midden-Amerika, met ongeveer 230 tot 280 soorten. Hiervan maken 93 hun thuis in de vijf staten die de Southern Plains-regio vormen, waarvan er vele groeien in de zuidelijke prairies. Penstemons zijn aangepast aan klimaten die zo gevarieerd zijn als zandduinen en alpine puin tot graslanden en vochtige bossen. Sommige zijn verspreid over het hele land te vinden, terwijl andere, zoals Oklahoma penstemon (Penstemon oklahomensis, Zones onbepaald), hebben een beperkt bereik. Al deze penstemon-variëteiten zijn zeer aantrekkelijk voor bestuivers en een prachtige aanvulling op de Southern Plains-tuin.

De structuur en functie van Penstemon zijn goed voor bestuivers

Penstemons produceren spikes van buisvormige bloemen bovenop stevige stelen. Als je in een penstemonbloem kijkt, zie je de oorsprong van de naam. Penstemon is Grieks voor ‘vijf meeldraden’, verwijzend naar de mannelijke voortplantingsorganen van de bloem. In penstemons zijn vier van de meeldraden vruchtbaar en één is steriel. Deze vijfde, steriele meeldraad heeft een plukje kleine haartjes langs het filament, waardoor de plant zijn gewone naam krijgt, baardtong. Deze haren hebben een interessante functie bij de bestuiving.

Trek deze bestuivers naar je tuin met penstemons

Een van de belangrijkste bestuivers van penstemons zijn inheemse bijen, waaronder zweetbijen, bladsnijdersbijen en hommels. De haren op de steriele meeldraden en de buisvormige vorm van de bloem dwingen bijen dieper in de bloem terwijl ze zich voeden. De vruchtbare meeldraden wikkelen zich vervolgens om de bij en zetten stuifmeel op precies de juiste plaats op hun lichaam af om de volgende bloem die ze bezoeken te bestuiven.

Bijen zijn niet de enige bestuivers die penstemons bezoeken. Kolibries houden ervan om nectar van deze bloemen te nippen, dus zorg ervoor dat je er een plant bij een raam waar je de actie kunt aanschouwen. Vlinders en motten voeden zich ook met de zoete nectar. Sommige soorten penstemon dienen ook als waardplanten voor vlinderrupsen. Penstemons bloeien enkele weken, van eind april tot begin juni, afhankelijk van de soort. Ze leveren nectar op een kritiek moment wanneer de lentebloei afneemt en de zomerbloei nog moet beginnen. Later in het seizoen genieten zangvogels van de zaadkoppen.

Kolibries houden ervan om nectar van deze bloemen te nippen, dus zorg ervoor dat je er een plant bij een raam waar je de actie kunt aanschouwen.

Penstemons biedt een breed scala aan opties voor grootte, vorm en kleur

Penstemons variëren aanzienlijk van soort tot soort, variërend in grootte van 10 inch tot meer dan 5 voet lang. Bloem en blad zijn er in verschillende vormen, maten en kleuren. Bloemen variëren van warme rode, oranje en gele tinten tot koele blauwe en paarse tinten. Veel van de penstemon-soorten komen oorspronkelijk uit de vlakten, zoals prairie penstemon (Penstemon cobaea, zones 5-8) produceren witte, roze of paarse bloemen. Ze hebben ook de neiging om bredere bladeren te produceren, in vergelijking met soorten die inheems zijn in westerse habitats. De meeste penstemons produceren van nature bladeren in groene tinten.

Favoriete penstemon-variëteiten om te kweken

• Witte toverstok penstemon (Penstemon tubaeflorusZones 4-8), een elegante penstemon met grote, puur witte bloemen, bloeit van mei tot juni tegen heldere, appelgroene bladeren.
• Een van onze meest opvallende penstemons, met de toepasselijke naam grootbloemige penstemon (Penstemon grandifloras en cvs., zones 3-8) houdt in mei lavendelroze bloemen boven prachtig blauwgroen blad.
• Scarlet baardtong (Penstemon murrayanusZones 5-9) produceert opvallende rode bloemen op rood getinte stengels die het zilverachtige grijsgroene blad aanvullen.
• Penstemons zijn gefokt om te selecteren op kleurrijk gebladerte, waarvan de bekendste zijn: ‘Husker Red’ baardtong (Penstemon digitalis ‘Husker Red’, zones 3-8), die bordeauxrood blad produceert.

Nieuwere hybriden zijn geselecteerd voor nog rijkere bladkleuren:

• ‘Zwartbaard’ (Penstemon ‘Blackbeard’, zones 3-8) schittert met paarse bloemen bovenop dieppaars blad.
• ‘Donkere Torens’ (Penstemon ‘Dark Towers’, zones 3-8) produceert roze bloemen over wijnrode bladeren.

Naast de natuurlijke diversiteit die onder penstemons wordt aangetroffen, heeft uitgebreide veredeling talloze variëteiten en hybriden opgeleverd die in de handel verkrijgbaar zijn. De Lady Bird Johnson Wildflower Center heeft een doorzoekbare database om de inheemse soorten in een gebied te identificeren.

Geef penstemons volle zon en goede drainage voor het beste resultaat

Hoewel verschillende penstemon-soorten verschillende groeiomstandigheden vereisen, zijn er enkele overeenkomsten tussen soorten. Om te beginnen houden ze van de zon. Kweek penstemons in de volle zon voor een optimale bloei.

Penstemons vereisen ook een goede drainage. Planten verdragen geen natte grond, vooral niet in de winter. De inheemse oorsprong van penstemons kan u helpen bij hun bodembehoeften, hoewel de meeste zijn aangepast aan alkalische bodems. Die afkomstig uit de prairie verdragen vochtigere gronden, terwijl die op rotsachtige of alpiene locaties uitstekende drainage nodig hebben.

Zoals veel van onze inheemse planten, willen penstemons niet verwend worden. Geef ze een magere, ongewijzigde grond en vermijd te veel water. Als ze te veel TLC krijgen, zullen planten slap worden en te veel zacht gebladerte afgeven. Planten verdragen hitte en droogte. En als bonus zijn ze bestand tegen het doorzoeken van herten en konijnen.

Penstemons zien er geweldig uit in zonnige gemengde borders en zouden in elke bestuiverstuin moeten worden toegevoegd. Ze zijn ook geweldig voor waterrijke landschappen en rotstuinen, en ze werken zelfs goed in containers.

—Kim Toscano is een tuinder gevestigd in Stillwater, Oklahoma. Ze was eerder gastheer van Oklahoma tuinieren, een wekelijks PBS-televisieprogramma geproduceerd door de Oklahoma Cooperative Extension Service.

Foto’s: Kim Toscano